Weer thuis
Door: Hanneke
Blijf op de hoogte en volg Hanneke, Paco en Sara
15 Juli 2008 | Mexico, Mexico-stad
Na een heerlijke week zijn we weer thuis. In Puerto Arista sliepen we in een eenvoudig huisje op een ruime camping 200 meter van het strand. Achter de camping lag een prachtig mangrovebos waar het stikte van de vogels. En van de muggen helaas. Niet tussen de mangroven gevaren dus, maar Sara had genoeg aan het strand. Beter gezegd: ze had genoeg aan één vierkante meter strandzand en die zee was een stuk minder interessant. Het was bewolkt, waardoor we uren met zijn drietjes konden spelen zonder te verbranden. Paco en ik werden er bijna net zo blij van als Sara zelf. Maar na een paar dagen hadden we wel genoeg vis en garnalen gegeten en vertrokken we naar San Cristobal de las Casas. Een revanche op ons vorige tripje naar deze stad, toen ik ziek werd.
Hoogtepunt van San Cristobal was het hartelijke bezoek aan een Trinidad, een collega van Paco, en zijn vrouw María. María is een indiaanse. Ze hebben elkaar leren kennen toen hij als etnobioloog in het dorp werkte waar zij woonde. Hij heeft destijds wel een jaar achter haar aan moeten lopen voordat ze iets van hem wilde weten, zo groot was het wantrouwen jegens hem als niet-indiaan. Zelfs tijdens hun eerste huwelijksjaren was ze nog steeds niet van zijn liefde overtuigd, maar inmiddels is de boodschap wel overgekomen. Ze zijn nu zo´n 30 jaar samen en het was fijn om te zien hoe ze elkaar over en weer plaagden en grapjes maakten. Trinidad dekte zelfs de tafel en zette koffie na afloop. Zulke huwelijken kom je hier niet vaak tegen. Verder kruipt María´s indiaanse bloed waar het niet gaan kan, want zij heeft de 300 m2 achtertuin eigenhandig veranderd in een zompige wildernis vol met fruitbomen en gewassen. De kippen lopen er dwars doorheen. Het had een prachtig tuin kunnen worden, zo midden in de stad, maar “la panza is primero”, “de buik gaat voor”, vindt María. Sara was helemaal in haar sas tussen al deze biodiversiteit. Het alllerleukste was wel het dwergkatje dat er rond liep. En maar aaien (“zaaaachtjes, Sara!”) en brokjes voeren.
Ikzelf had bij terugkomst in ons warme appartement niet echt een “fijn, weer thuis” gevoel, maar Sara gelukkig wel: ze begon wild met haar handjes te wapperen van enthousiasme. Dat deed me erg goed. Ons nieuwe huis is voorlopig nog niet klaar, maar het krijgt in ieder geval een zandbak en een kat, dat heeft deze vakantie ons wel geleerd.
Hoogtepunt van San Cristobal was het hartelijke bezoek aan een Trinidad, een collega van Paco, en zijn vrouw María. María is een indiaanse. Ze hebben elkaar leren kennen toen hij als etnobioloog in het dorp werkte waar zij woonde. Hij heeft destijds wel een jaar achter haar aan moeten lopen voordat ze iets van hem wilde weten, zo groot was het wantrouwen jegens hem als niet-indiaan. Zelfs tijdens hun eerste huwelijksjaren was ze nog steeds niet van zijn liefde overtuigd, maar inmiddels is de boodschap wel overgekomen. Ze zijn nu zo´n 30 jaar samen en het was fijn om te zien hoe ze elkaar over en weer plaagden en grapjes maakten. Trinidad dekte zelfs de tafel en zette koffie na afloop. Zulke huwelijken kom je hier niet vaak tegen. Verder kruipt María´s indiaanse bloed waar het niet gaan kan, want zij heeft de 300 m2 achtertuin eigenhandig veranderd in een zompige wildernis vol met fruitbomen en gewassen. De kippen lopen er dwars doorheen. Het had een prachtig tuin kunnen worden, zo midden in de stad, maar “la panza is primero”, “de buik gaat voor”, vindt María. Sara was helemaal in haar sas tussen al deze biodiversiteit. Het alllerleukste was wel het dwergkatje dat er rond liep. En maar aaien (“zaaaachtjes, Sara!”) en brokjes voeren.
Ikzelf had bij terugkomst in ons warme appartement niet echt een “fijn, weer thuis” gevoel, maar Sara gelukkig wel: ze begon wild met haar handjes te wapperen van enthousiasme. Dat deed me erg goed. Ons nieuwe huis is voorlopig nog niet klaar, maar het krijgt in ieder geval een zandbak en een kat, dat heeft deze vakantie ons wel geleerd.
-
16 Juli 2008 - 17:37
Francine:
Hallo Allemaal,
Fijn dat jullie een lekker weekje hebben gehad en de aanhef van je bericht "weer thuis" deed me ook goed.
Ook willen we paco en jullie natuurlijk ook nog feliciteren met zijn verjaardag. Ook wij hadden een lekkere rustige verjaardag, overdag visite en 's avonds lekkker uit eten geweest in Ravenstein, papa,mama en Floor zijn ook gezellig meegeweest als eregasten van de jarige verder alles zo z'n gangetje hier.
Kei leuke foto's van jullie drietjes.
Groetjes en 'n dikke zoen van Fer, Francine en Femke. -
17 Juli 2008 - 08:49
Gabriela:
Las fotos estan preciosas la bebe es hermosa, me da mucha alegria que esten bien, gabriela -
17 Juli 2008 - 12:29
Annabel:
Hallo!,
wat fijn om te zien dat jullie daar zo genieten..!sara word al snel groot zeg!
Mam heeft t er maar over dat ze volgend jaar zo graag naar mexico op vakantie wil!haha..
wij natuurlijk ook!
Heel veel liefs uit boxmeer!..
Annabel
-
29 Juli 2008 - 20:30
Ome Toon. Winssen:
Eindelijk is het me gelukt om iets van ons te laten horen ik kon niet meer op de webside van jullie komen totdat jou papa en mama gisteravond kwamen en toen bleek het heel simpel te zijn, je moet het maar weten,ik lees het wel je raakt daar aardig ingeburgerd en gaat het goed ook met Sara en Paco. Hier gaat ook alles zijn gangetje, wij hebben de jongens van vera van de week weer hier daar zijn ze razend op want opa doet van alles met ze en dat staat ze wel aan, het is nu ook mooi weer en gaan we naar de waal daar zijn stenen zand en water meer hebben ze niet nodig we nemen alleen drinken mee en daar hebben ze nog geen tijd voor zo druk zijn ze dan in de weer,Amelia die taat te strijken maar het is zo gebeurd het is nu ook een beetje afgekoeld.4Weken terug zijn we een paar dagen naar Berlijn geweest en was heel intressand we hebben veel gezien en gehoord. Over 14 dagen zit Amelia weer in Indonesié 9 aug. vertrekt en komt 24 sept. weer terug want Dewi moet bevallen van haar derde kindje en oma wil daar bij zijn dus dat is voor haar wel leuk en ik red me wel. verder wet ik niet veel meer. Ik zou zeggen de groetjes en tot kijk. Ome Toon/Tante Amelia.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
